1 Samuël 25
01Samuël kwam oet tied en hail Israël kwam bie mekoar. Zai raauwden over hom en begruiven hom bie zien hoes in Rama.
David ging noar woestijn Paran tou.
02Nou woonde der n man in Maön, dij zien affeer haar in Karmel. Hai was haile riek, drijdoezend schoapen en doezend bokken haar e. Hai was in Karmel bie t schoapscheren.
03Man haitte van Nabal en stamde van Kaleb òf. Zien vraauw haitte van Abigaïl. Zai was goud van verstand en knap van uterlek, hai was haard en roeg in omgang.
04In woestijn heurde David dat Nabal zien schoapen aan t scheren was.
05Hai stuurde der tien man op òf. "Goa noar Karmel, noar Nabal," zee e tegen heur.
06"Vroag hom oet mien noam hou of t mit hom gaait en zeg: 'Gegroet! Vree veur joe en veur joen femilie en zegen over aal wat joenent is.
07t Zit zo, ik heb heurd dat ie schoapscheerders hebben. Joen hedders dij bie ons west hebben, heb we nooit lastegvalen en ze binnen nooit wat kwiet worden in tied dat ze in Karmel wazzen.
08Dou bie joen knechten mor noavroag en ze zellen joe t wel vertellen. Wees dizze manlu goudgunsteg. Wie binnen ja op n feestdag bie joe kommen. Geef toch joen knechten en joen zeun David wat ie veurhanden hebben.'"
09Dou manlu van David doar kommen wazzen, zeden ze tegen Nabal oet noam van David aal dat heur opdroagen was en ze wachtten òf.
10 Mor Nabal zee tegen David zien knechten: "Wèl is David? Wèl is dij zeun van Isaï? Der binnen tegenswoordeg zo veul knechten dij bie heur heer votlopen.
11 Zol ik den mien brood en wotter en wat of ik veur scheerders slacht heb, aan lu geven doar ik èns nait van wait woar of ze heer kommen?"
12 Manlu van David muiken rechtsomkeert. Dou ze weerom wazzen vertelden ze hom wat of ter aalmoal veurvalen was.
13 David zee tegen zien manlu: "Aalmoal t sweerd aan raim doun!" Elkenain stook zien sweerd bie zok en David ook. Dou trokken zowat vaaierhonderd man oet achter David aan, twijhonderd bleven bie pakkoazie.
14 Ondertussen haar ain van knechten aan Abigaïl, Nabal zien vraauw, verteld: "David het vanoet woestijn bodes stuurd noar ons heer om hom groutnis te doun, mor hai is tegen heur oetvoaren.
15 Mor dizze manlu hebben hail goud veur ons west. Ze hebben ons nait lastegvalen en wie binnen niks kwiet worden in aal dij tied dat wie in t veld wazzen en bie heur touhuilen.
16 Ze wazzen as n muur om ons tou, dag en naacht, ale doagen dat wie bie heur in de buurt ons schoapen waaid hebben.
17 Nou den, wait wel wat joe te doun staait. Want zekerwoar, der komt onhaail over ons heer en zien haile hoes. Hai is n kerel van niks. Mit hom is nait te proaten."
18 Abigaïl kreeg zo gaauw as ze kon twijhonderd broden, twij zakken wien, vief broaden schoapen, vief schepel reusterd koorn, honderd rezienekouken, twijhonderd klompen viegen, en loadde t haile spul op ezels.
19 Tegen heur knechten zee ze: "Goa veur mie oet. Ik kom achter joe aan." Ze zee der niks van tegen heur man Nabal.
20 Dou ze op heur ezel deur n baargkloof ofdoalde, kwam David mit zien manlu heur in muit en zai trof heur doar.
21 David haar zegd: "k Bin der ja haildaal bedrogen mit oetkommen dat ik aal zien bezittens dij e hier in de steppe het in beschaarmen nomen heb, zodat e niks van aal dat e het, kwiet worden is. Hai het mie goud mit kwoad vergolden.
22 God mag mie wat doun, meer nog alderdeegs, as ik veurdat t mörgen is, van aal wat e het ook mor ain man in leven loat!"
23 Dou Abigaïl David zag, sprong ze gaauw van heur ezel òf.
24 Ze vuil veur David zien vouten deel en zee: "Ik neem schuld op mie, mien heer. Geef joen dainstmaaid toch gelegenhaid tegen joe te proaten en heur noar heur woorden.
25 Steur joe toch nait aan dij kerel van niks, dij Nabal. Noam zegt ja ales: Nabal hait e, en n dwoas is e. Joen dainstmaaid het manlu dij mien heer stuurd het, nooit vernomen.
26 Nou den, mien heer, zo woar as de HEER leeft en zo woar as ie leven: de HEER het joe der veur bewoard bloudschuld op joe te loaden en t recht in aigen haand te nemen. Dat t aal joen vijanden en elk dij kwoad tegen joe in t zin het, vergoan mag as Nabal!
27 Dit geschenk dat joen sloavin aan heur heer brengt, geef dat toch aan manlu dij joe volgen.
28 Vergeef toch wat joen dainstmaaid nait gouddoan het. De HEER zel joen hoes bestendeg moaken. Ie strieden ja veur de HEER en der wordt gain kwoad bie joe vonden, joen levent laank.
29 Zol ooit n mensk t in t zin kriegen om joe te achtervolgen en noar t levent te stoan, den zel t levent van mien heer vaaileg wezen in t bindsel van de leventegen bie de HEER, joen God. Mor ziel van zien vijanden zel hai votslingern oet t hòlle van de slinger.
30 As de HEER mien heer dut noar aal t goie dat hai joe beloofd het en joe keunenk over Israël moakt,
31 den huift t veur mien heer gain stroekelblok te worden en huif ie joe nait te verwieten dat ie zunder dat doar aanlaaiden tou was, bloud vergoten en joen aigen recht zöcht hebben. En as t ainmoal zo wied is, denk den om joen dainstmaaid."
32 "Wie mouten de HEER, de God van Israël, priezen," zee David tegen Abigaïl, "dat hai joe mie in muit stuurd het op dizze dag.
33 Joen verstand is te priezen en zegend bin ie, omdat ie mie der dizze dag van ofholden hebben om bloudschuld op mie te loaden en t recht in aigen haand te nemen.
34 Want zo woar as de HEER, de God van Israël leeft, dij mie der van ofholden het om joe kwoad te doun, as ie mie nait zo gaauw in muit kommen wazzen, haar der bie Nabal mörgenvroug gainain meer in leven west."
35 Dou nam David van heur aan wat ze hom brochde. "Goa in vree noar joen hoes tou," zee e tegen heur. "Ik heur noar joe en bin joe goudgezind."
36 Abigaïl kwam bie Nabal weerom. Dij haar n feestmoal in zien hoes, n keunenksmoal geliek. Nabal was goud lös en was stìndoen. Doarom vertelde zai hom hougenoamd niks, veurdat t mörgen wer.
37 Eerst aanderdoagsmörgens dou Nabal zien roes oetsloapen haar, vertelde zien vraauw hom wat ter veurvalen was. Dou stoekte hom t haart in bòrst en hai wer as n stain geliek.
38 Noa n dag of tien sluig de HEER Nabal en hai sturf.
39 Dou David heurde dat Nabal dood was, zee e: "Ik pries de HEER, dij richt het over schandoalege menaaier dat Nabal mie behandeld het. Hai het zien knecht ofholden van t kwoad. De HEER het Nabal sloagen mit zien aigen kwoad." David stuurde dou bosschoppers om der mit Abigaïl over te proaten dat e heur as vraauw hebben wol.
40 David zien knechten kwammen bie Abigaïl in Karmel en zeden tegen heur: "David het ons noar joe toustuurd. Hai wil joe as vraauw."
41 Abigaïl ging op knijen, boog zok daip en zee: "Joen dainstmaaid wil sloavin wezen dij vouten van heur heer zien knechten waskt."
42 Dou ging Abigaïl vot aan raais. Op heur ezel en mit vief van heur sloavinnen bie zok, ging ze achter bosschoppers van David aan, en wer zien vraauw.
43 David haar ook Achinoäm oet Jizreël tot zien vraauw nomen. Zai wazzen baaident zien vraauw.
44 Mor Saul haar zien dochter Michal, David zien vraauw, aan Palti, zeun van Laïs oet Gallim, geven.
|
